至性通人,老母在堂,时切慕,後在还时,
无少。迷知余之不足,不惜力作以助。用财能辨其急
有限国甯省视,余问亦典备·壬申春日,内兄汝成侍外,求其允当;记载详明,毫厘不爽·余于公未敢妄取分文
,迷深然之。有时因秦念,而乞助於亲明,每谓一增
杭州西湖,泛掉于六三竺之间,盘桓旬日·迷最引为快
君之累,心珠不安。」入川之初,物价低,月可稍除,
事。外姑家在数年中法有期功之丧,迷好师不置,能
即措杂宿油。夫!迷有此良,宜为做,而不
之前,又返省母,深依依·自去汉毕,内兄常外出就事
永年,其天乎!
迷胸懐,有山水之,不乐紧,典余相同·春
军兴,永电外姑,请还去那西上,卒不果行。迷至扼胸,
惟期大继定,早日东返,重聚天伦之乐。何意逹竟不及
整讲精雅,如圈,狮子林,致国,浪亭等,时有
特耶!还易受时,绝无他语,惟「勿告老母」及「对君不
结。附郭之虎邱灵最,亦均登殇。庚午初夏,吕越祥兄信
起」二言。故外姑处余迄秘而未告,呜呼惨矣!
来游天平,余与达稍尽地主之谊。郭越祥兄见一时·
任教务,充高年级级任。在行中同仁学校,任校
『东道情股荣新,晒楼醉亦前因·贤君优美君画
务主任。富任心,劳你不辞。或人会,每不之,自是种仙除里人·一未免过要。迄今展,徒增伤感矣。
期余日…「我心无他,我
海上无佳山水,且有幽露之
沈忧忆语十都君
我,是非当有公论也。」
口才离给,讲那。於
行道尔制者,尤能展其所
,邀达同赏,亦忻然从之。
畏。学生有过失,不苛责,惟语以导之,故得学生之爱庚午夏日,有离之职,备作首都之游。承疆姑丈母股
戴●後困于务,象以,不复与外事,否则以迷之勤款,能有管琼兄为件,中山观之大,穷三台洞
才,当能有所贡献于社会。长才殁,庸非一大憾事。
之幽奇。又驰车至南山,余十载相违,气象改观矣。武
汉胜,大都废圯,了无足道。惟黄鹤楼头,可观大江之
迷处理家,亦解擅长·天性整洁,具巧思,无
洪,珞珈山下,得贫东湖之。盛解蛇山一抹,令
长物,而他能不流于俗。居所即偏隘,必为留一角地,
·入川历三峡之险,叹为奇观在苦闷殊甚,一度同游
又辄先余及儿而後及其自身·性喜动,故不惮躬自晒
南泉,花泛舟,为状浴,俗虑·难中得此,聊可
,誉久藏。儿衣展,均手自要,别出心我,适美
。其自身服饰不多置,有历十数年仍如新制者,余饥疆
即示不。询其故,惟云「心理上似觉非宜,亦不如何
四方,行装由调,并并有条。故虽经做,整程以然。来亦爱相安。又谁料伊觉一病经年,卒不获
万里,而未尝一一杯也。日常烹调,因家务冗集,委
遵耶!岂凡事均有前定,伊初之不顾来惑,如其先兆欤?
之诸,然不能适口,仍自任之。余於收支,一本公开,余今柔悔,已不及,曰之不最来因其先?