俞公谷东瓯游记
明
民
(寄侯辑)
初三日乱峯东涧厄水雷行,不异七里滩
进冯公岭;篮舆走险,陡耸顿跳之势,汹汹若乘
船者,隘头奋奇孤卓,羣山俯首四护之,宋杨亿
比蜀之剑阁。稍下,与隘头争低昂者,为桃花岭
,私念倘二三月来,定当停舆醉花下○及至,树
无在者,但道旁碑,题崇祯甲戌花朝缙云沈丞手
植桃花三百树而巳。仰视羣峯,猛欲施曼卿之弹
俾此岭靑山欲焚,不使名下有虚士也。前进,则
花村绣野,烟耕月耨于寒壁之下,咽以水声,草
木同趣,怅然屐齿,接泉细酌而去。滴水岩,叹
奇绝矣○山半得却金亭,江右何公却金处也○公
讳文渊宣皇帝时,九大郡阙守命吏部,都察
院,举属吏贤能者,公遂以监察御史,出守温州
。与罗以礼,况锺,赵豫辈,增重西南。旣而以
刑部侍郎召,父老醵金赆之,不受,追送及此,
则与作亭而去○下鱼岭,卽昔人逢车处也○大云
,树摇秋碧,烈日下照,寒於夜月。人从树杪
过车。极目云山,忽而坦然平陆,豆畦麦陇,劳
我应接,正思棹小舫坐卧游之。下河,则巳牺舟
相待也。
评语」倩笔写其锦心,正如赛桃新浴,使
石学士续之,便当觅问津,笑坠几碎○