卜者
ト者某名頗著晩年欲傳其子子最結曰菩已能之矣人者讶日不学再能尔何视之易耶子曰下者几也神而明之存乎其人必待學而後能末矣卜者曰尔能乎有来问卜者尔其应之盖难之也一夕闻叩门声ト者促之出子问日答从东北方来平曰然开病來乎日然問子病乎日然乃曰不須卜也延醫速治三日後可再來也其人唯唯而去卜者怒薪欲貴之子曰三日不稔愿受责届期有资花红牛酒而至果三日前問卜者卜者奇之開爾何号知其東北方