那时都市虽然不像现在繁华,春天的景物,都市和乡间也有区别,都市裹的春,另有一种华贵气棠娇,恰睡足牡丹香正开初只愁春色在须臾。 休敎燕子啣春去辇辐景物芳草碧,重城路,五花骑马七香车,族挂锦珂鸣玉。 萧鼓声中,园林佳处,不灵歌红袖舞。 近黄公酒炉,诵坡仙乐府,直吃到月转垂杨树,明时难遇,百岁光阴过隙驹,休敎辜负春来春去。 楡钱舞难买韶光住。 ー马谦斋带过朝天于四边静。胡紫山「阳春曲」,给那时的春天,整个的来了一个素描:几枝红雪墙头杏,数点青山屋外脾,一春能得几晴明,三月景,宜醉不宜醒,残花酝酿蜂儿蜜,细雨调合燕子泥,绿窗春睡觉来迟。 谁唤起窗外哓莺啼,一帘红雨桃花谢,十里清阴柳浪斜洛阳花酒一时别。 春去也,闲煞旧蜂蝶。 源有乔梦符的天净沙。 一支小曲子,全用叠字,写得很美:「驽鹭,燕燕春春,花花柳柳眞真,事事凰风韵韵。