名著
千古奇文快心录(最録笠翁偶集渤阳郭笑逢辑)
贫贱行乐之法
以昔较今是以但见其乐不知其苦显者听之不觉爽
然自失此即第人行·乐之秘缺也不独居心为然即铸
体蒙形亦当如是警如夏月苦炎明知露室厅卑小所
致个向喝之下来往片时然後步人室中则哥暑第
浙不便从前酷烈者畏其激脸而授宽处纳凉及至
归来炎蒸加十倍冬月苦希明知为胸垣电薄所
致故向风雪之中行走一次然後归蓝返含则觉寒成
顺减不复凛列如初若避此荒凉而向深居就想及其
再人战又作何状由此难指则所蹈退步者无地
不有无人不有想至退步乐境自生予为雨开第一困
人其能免死于及不柏稿于遍流赠避者皆用此法又
得管城一物相伴终身以猫千军则不足以除两底期
有徐然非善作退步即格墨亦能困入想广着书亦
用此法我能公世彼特秘而未传耳
由亨长之说推之则凡行乐着不必还引他人为退步
即此一身能无过来之境大则贤凶丽患小则疾病
爱伤执柯伐刷其则不越取面较之更为亲切凡八一
生奇丽大难非特不可遗忘还宜大书持书高悬座右
其碑益於身者有三尊由已作则可知非痛改观作前
车祸自天亦可止怨释尤以御後患至於亿苦追头
引出熙穷乐境则叉警心惕日之余事突如曰省躬罪
已原恐愿情能使他人共路者是则有包含组籍之法
成止书樱息之年月而不及其事或别书深射之数部
丽不露其谁或撰作一联一诗题挂起居亲密之处微
儒已意不使人知亦激慎其身之妙法也此滑湖上望