昔人云至庐山海不见鹰山真面虽匡卢九老近在凡席瀑布飞泉朱霞天际云至卢山则可云游卢山则未也輕舟鼓他明月在天船頭獨酌乃有空襟之秀影下坠于酒杯之中天下之乐更有甚于此者乎然而日夕见之又等闲观之一见面已再更岁月旧地重临忽焉遇之南面王何以易此哉
然则中和度之洛阳桥为可观炭李桂芬之朱砂痣为可传突余以乙卯腊月与放人封紫珑黄吓渔盘桓中和园寒腊将哉白雪尼人相约伤消寒之会于蔡状元所建之洛阳桥而此汾阳圣女之李桂芬乃脱杯棬之按根其祀柳之眞質去其泥做之俗態返其水做之本能开其浮云之障务见其卢山之真面绣帘咎而朝云飞彩与停而夕电曜凡古载籍所言美人之形器美人之态度美人之恃绪无一不备洛神赋云开若惊鸿婉如游龙才得百分之三十耳
(未完)