小说 海影淚痕錄(王善馀)
蕩地千顷一望迷漫苇白葭蒼是海邊天然產每届秋季樵荷而归堆積埻場如邱阜煎鹽原料不容不愛惜也顧供煎草價为光绪初年所定石給銅鈔二十枚若以之食民炊則價高且三四倍然禁嚴而罰重等宁敢以身嘗試耶所怪者煎鹽有額蕩草無涯縱極豐餘猶封故步则令人素解不得亦惟蔽之曰虐政而已灶丁自镇返後急询方針灶長冷笑曰令何時乎一自由之日也