沧州韩氏家谱
标题: | 沧州韩氏家谱 |
朝代: | 明代 |
地市: | 沧州市 |
标签: | 沧州韩氏家谱 |
简介
韩姓,乃沧州回族之望族。谱称:“吾韩氏原籍山后禹州,值前明升平,米县四西兄弟三人,一迁山东禹城韩家寨,南柘城、河北沧州韩姓回族皆为同宗。本支韩氏族源说法有二:其一,为民国二十年(1931)韩氏十一世祖序岳公所作谱序中称:“韩姬姓以国氏,自是胙土命氏,为晋世卿。分晋建国,享原为汉姓。其二、为再竹城韩氏祖垄碑志“邑西韩氏,居韩家寨,来自西域,崇奉回教,为邑望族……”;又录《禹城县志》、《禹城回族志》称“吾韩氏自元顺帝九年(1349)由青海省循化地区(今青海循化撒拉族自治县)移民而来,……先祖原姓‘沙穆罕’,此后即保留后一字音,改姓为韩。初迁始祖即信奉伊斯兰教”。对此两种说法有待进一步考证。
韩氏族谱创修年代不详,清乾隆之初,古谱残损,险遭误弃,幸得九世祖奠邦公挽收残本,百般补救,且遗命其子十世祖泰来公重新修续。清乾隆三十五年( 1770)至嘉庆六年首续八卷册全谱告成。此后,历经多次倡举,皆因战乱、灾荒等故夭折,仅修部分支系。民国十八年( 1929)至二十六年憾未付梓。直至1999年,经十三世人景枝、十四世人洪元、清洪诸公协力,整印成书。此谱内容丰富,对韩氏历史及清、民时
期社会状况均有详记。如与山东禹城韩氏谱合并研究,将会产生更高价值。
韩氏家谱序(一)
万物何本乎?曰天;人何本乎?曰祖。天则一本,散为万殊。万殊者,一本之演变无穷,而仍不离其宗也。祖则--本,衍而为五服,为九族,为分至途人。五服、九族、分至途人者,一本之生生不已,而悉本-脉之传也。顾水有本而源远流长,其后必支支派派,以至于不可极;木有本而根深蒂固,基末必干干枝.枝,以至于莫能名。人有本则鼻祖耳,子孙年远形疏,虽似无直接若何关系,而敦宗睦族之义,圣贤垂诸礼经,儒者修己治人,常以是为不可泯灭之天性。由是阖族翕然蔚为风气,各亲其亲,以推及于其亲之所亲。于是其亲之所亲者亲之,为其亲之所亲所亲者而亦亲之,即上溯至数百年前、数十世以上之远祖,莫不宗礼经,追始祖所自出之义,极追远归厚之诚焉。《诗》所谓“孝思不匮,永锡尔类”者,此特非锡类之最大者耶!
吾郡韩石桥村韩氏,沧之世家也。自明初迄今,子若孙绵若垂葛,森如竹立,弗按谱牒,几不能名字焉。然分门散处愈远,则支流与奕叶愈疏。如不续修谱牒,将何以联孝友之情乎?吾友邑庠生字运亨公志切渊源,重修韩氏家谱。咏世德之骏烈,诵先人之清芬。公才公望,喜说云初;率祖率亲,宁云委蜕?谱既成,示余以求序。以余与韩系世姻也,且系窗友,故悉质之。余遂嘉其宏锡类之仁,无坠勋业于名门,善嗣家声于奕骥,亦庶几乎缵戎祖考、垂裕后昆,继继承承于木本水源之盛者矣。是为序。
韩氏家谱序(二)
族谱之所系大矣哉!人性皆善,率循之以亲睦九族,亦固其所。乃有不亲不睦、视同宗共祖之人而犹不如友生者,无他,木本水源之不明,敬长恤幼之所以寝衰也。吾韩氏原籍山东济南府(今裁)禹城县。太始祖之再世名能,与河南始祖名熊系同胞兄弟。我能祖值前明升平,迁居沧邑,营建村庄,名为韩家石桥。至人丁渐广,修明谱系,仅录一卷,门长世守。厥后,门长后裔家贫失学,目不识丁,竟误为故书废纸而毁弃之。此子孙之所耳闻心悲、而窃恐族党啧啧多故也。风闻四方乡村往往名门大族自诩秉礼,而有因宅地细事、睚眦微嫌,遂甘尊卑交争、长幼互控,甚至废礼蔑义、败常乱俗而亦不恤。嗟乎!亲者失其为亲,孰非族谱不修、弗明同宗共祖之咎也哉?吾老族侄奠邦字宁万者,与吾祖年甲相若,支分情洽,把酒言欢时,早已借鉴于此,尝议起而修之。中年因举业系恋,晚景被家务纷扰,其事究未得成。故寿终时,谆谆以是命其子运亨注意焉。夫后序末行自称十世孙泰来者,即所谓运亨也。运亨恪遵遗命,服阕告顶之后就馆西乡,乘盛冬馀闲,阅乃翁所纪录,访众老所传闻。故凡老五门之迁徙四乡者,俱不避风霜,策蹇亲造其庐,于应询事项---开清,刻下即为注明。遂专心致志,废寝忘食,书成一样六卷,分送各门长奉守,以成其父之所未成。运亨老侄孙可谓继志述事之善者矣。
老五门以上,讳字及一切多行失考,远无可稽。老五门以下,虽有出外者在外地址多不明了,其有先在禹城、后至石桥、祖居西庄者,以其五世以上失考之故,虽不敢附会,妄为接续,而穷源探本,究不外一脉递衍。望阖族后世子孙拜阅族谱,恻本源之唯一,笃亲睦以成风,长幼尊卑肃肃雍雍各尽其道,岂不懿欤!倘复好子琮堂祖与吾祖同应事时只绻念源于一脉,不冰裂其支派远近,则石桥如一家、韩氏如一人,而尊祖敬宗之义,更不待烦言而自解,岂不益美欤!岂非运亨老侄孙遵命修谱之力欤!或日:“运亨氏汝师也,属词得毋溢美。”吾对曰:“不然,若非运亨一门累世书香,于何志之,于何存之,又于何考之?以上讳字失考者不计,又谁能自我老五门以下一一而详叙?”兹则道其实尔。盖诚虑将来不知族谱所关非细而忘修,故推奖之,以作后世模范云尔。斯为序。
韩氏家谱序(三)
尝思家之有谱,犹水之有源、木之有本也。考古之圣帝明王,未有不以尊祖敬宗为重者。士庶之家,可不以尊祖敬宗为重乎?子又生子,孙又生孙。虽远近不同,实属--脉之流露;即智愚不等,无非一源之至亲。若同宗共祖,不知祖宗之名字、支派之亲疏,是忘本也。忘本即为不孝。祖宗有灵,亦甚不快有此不孝之子孙焉。家谱之修正,所以笃水源木本之谊也。
吾族自明初由山后迁于沧邑,迄今阅四百馀年矣。重赖我祖宗积厚之泽,清白继世,代起人文,前明差称茂族。恭遇我朝深仁厚泽培养百馀年来,功名田宅愈昌愈盛,靡不享盛世太平之福。此我族生息休养、户口繁兴之所由来也。顾以历传十馀世来,生齿既众,散处纷纭,谊虽同宗共祖甚至生同白首而不相识。而其间称谓之失次、名字之互同,尤不可以枚举。是族谱之修,诚属亟亟不容稍缓者矣。
忆吾父昔日尝采辑大略而未获成。剧疾之际,犹谆谆以修谱为遗命。余小子谨志之而不敢有须臾忘也。况又有我六世叔高祖允文公每以修谱之任命之谆谆,是以与我七世叔曾祖法祖公、维琳公、念祖公,八世叔祖俸公、誉树公、作肃公、元凯公、曰纶公,九世族叔父可行公、文公、保泰公诸位尊属并相参正,汇为部卷,以传永久。
窃考古者家乘之作、所以示有别、明有亲也。有本支斯有别派。列世系,著图谱,使若为某子、若为某孙、若为某之曾或玄孙,亲疏远近,均可一展卷而了然不爽焉。而其间若为同父、若为同祖、若为同其高曾,推而溯之,以至乎其极。水源木本,共晓然于总,归之有自。是虽云扔百世,犹然一堂,亲睦之风,率是道也。我族人诚能家存一编,不时披而阅之,将老苏氏所谓“孝梯之心油然而生”者实即于是乎在。是则吾之所以敬承先志,而愿与我诸位尊属共相奋勉者也。是为序。