沧州戴氏家谱
标题: | 沧州戴氏家谱 |
朝代: | 明代 |
地市: | 沧州市 |
标签: | 沧州戴氏家谱 |
明旨诏书
永乐甲午十二年端阳日,明旨诏书人莅青,诚公参拜而人,设宴待之。宴间言及名利,诏书人日:“ 汝欲名乎?汝欲利乎?”诚公日:“吾欲利也。”诏书人日:“何欲利乎?”诚公曰:“吾言之利乃君禄之利耳,非利己之利也。君赐之利,利民之利,弃吾之小利而利天下之大利,是利也。”诏书人日:“公言,吾敬羨至极也。暨吾同年者皆望尘之莫及矣。”诚公曰:“ 爵禄非谓尊卑厚薄,.上不欺君、 下不殃民则是也。敞职虽微,上而忠君,下而爱民;使君王而致于身,爱庶民而致于心,孝父母而竭于力;交友以信,待人以诚:乃吾之志也。”诏书人日:“ 以公之志,裔胄必蕃衍、科甲必鼎盛耳。公对君之忠心、对民之爱心、对亲
之孝心、对友之信心及汝之诚心,我回旨必奏与王知云耳。”诏书人宣诏毕,任吾高祖讳诚公为彭城卫指挥之职。诏书人敬佩诚公之志,赏诗一首日:“ 诚心君民怀区区,利人克己齐赞扬。羡佩令德高言论,同年之中称忠良。盛鼎科甲裔胄繁,凭诏下爵无言防。纵然禄微亦去从,王恩宜报佐君旁。对君耿介胜五
贤,心怀社稷志崇昂。甲午 端阳日阎成章题。”吾高祖即以诗词一字或偏旁依次列为十代世次名讳之字也。
家慈训谕
兄言名利人多骄
同生析居思松鹤
恩爱苟通宗族亲
孝悌运祖仁德牢
续谱法则
五法族血切勿乱
一、族先之讳、生卒之期、世次之列、侯爵之详备之者曰谱也,载吾祖之至尊耳。直血之系岂不极哉?非者否也。凡腹怀外
螟蛉收养、仆役改随承业之异者,弗续之。尊先者分支另书则可,否则驱之。后嗣搦管接续,切勿疏之。
二、血统者非论残弱卑愚、贫富贵贱,均书人之。
三、切忌同姓通婚、丧失天伦、损害吾族之纲义之风,玷辱先祖之讳,混乱吾宗,遗臭万代,岂不耻哉!逆者,吾族之异耳,永勿人谱。
四、勿论士庶,务注明姓氏贯籍,出者皆为正统。男冠者人,女笄者必书明适某郡、某屯、某公之室。
五、乱谱若乱宗,严防之。祖讳失考无(嵇) [稽]者,宁缺勿拟,切切牢记。
四则尊祖敬宗
一、尊谱乃尊祖,谱籍、家牒必祀先贤桐之内,珍重存之,切勿乱置。倘有所损,宜摹书重修之。
二、祖谱切勿枉请之,祭日则可。至期必请,请必薰沐盥漱,毕恭毕敬。庄严展阅毕,奠之。.
三、敬祖之意,卒逝之期,应刻肺腑,岁岁祀之,切勿玩忽。
四、宗族世次,丝毫勿素。凡一族之辈者应以世次呼之,万勿以亲论耳。
先祖传略
余敬聆祖训曰:戴公庄,氏之首邑;狐狸殁者次邑也,白翁祛疾于古月营朔矣。太祖母,大仁也,精经书,力周礼,矢志惟墜,诲教有方。生世遗命日:“余一生屡遭陵谷之变迁,兴幸残存宗祖之德。吾寻终矣,遗言示尔,切切勿违。”设松柏园古月茔,就二龙戏水处筑虚冢,凡浙、晋之先祖讳葬之, 乃柏下人爷,弃养后葬斯茔下。太祖讳借太祖母并葬, 逸祖之配马孺人葬太祖母冢下,示二邑之骨肉因依之情,勿为秦越之口耳。诚祖忠爱清廉,术技信义尤著,人皆颂不衰,缠头僧赠济贫号之故也。氏,白门抵直之首、入教之先、茔于直之始者,筑松柏园首邑,更吾世次,称始祖一世爷。信祖力躬耕、明礼义、敬祖尊先,随吾葬之,乃次邑之始祖,亦曰一世爷。宗人唯唯敬诺,斯而佥称太祖母“更世人”故也。云云。余佐盛合公筑寺院首邑间,藉传古教;建家祠首邑北郊,凡浙、晋之先讳设素位,书丹迹,俨然祀其中,俾奠而矣。余虽欲强聒,而残年馀力,横波玄黄,日在桑榆矣。刍荛之言,希观谅之。
祭文
鸣呼哀哉!更世之人贤哉!
戴母齐孺人,年胜八旬庆长春,福寿两端人罕及。言而无失进有伦,心若金石志松筠。尊颜归穷泉,重壤永幽隔,令人思之泪如倾。丘墓蔽山岗,万代同一时。逝者如斯夫,念此怀悲凄。千秋万岁后,萦躯安息之。人生若尘露,天道邈悠悠。哀哉贤姊!叹姊幼龄弄柔翰,卓荦熟经观群书,弱女非儿男,才渊博学良健冠。哀哉贤姊!叹姊避戎南京应天府,安邦上元二狼岗。夫灵归晋复二狼,荣瘁千里南北京。义刻肺腑更世宇,直隶河间青邑城。白翁吉兆喜非常,预兆戴氏瑞应昌。若非淑德开基域,安得延绵及子孙?惟恐后嗣辱先祖,守节无亏教有方。凛凛数言垂家训,寥寥片语尊纲常。耕织称其用,园蔬有馀滋,营己良有极,过此奚所须?栖栖世中事,岁月共相疏。去去百年外,身名垂不朽。
哀哉!哀哉!流芳千古!
轶闻史记
大曲头曲王庄之来历
时值永乐甲申二年朱棣王迁都北平之际,兵至直地。忽报有无名匪徒截取御粮未遂,此匪无踪。途中探悉,匪人称“取头王”,匿青开元寺一周。朱棣王经青,即命吾高祖号济贫公驻扎青邑待命。公时任武略骑尉,艺高品端,胆量过人。朱棣王进京后即传旨诚公,限期捕拿该匪,取首归案。吾公遵旨,即发兵开元寺附近驻。该匪素闻吾公声望,今悉吾公率兵至此,踌思之下,于之三日深更投赴帐下拜访。吾公携腕而人,设宴待之。席间畅叙,始悉其系少林寺之门徒王姓也,号爱友,杀豪霸、救危困、善取豪霸之头颅,因人称“取头王”也,非“称王称霸”之“王”耳。是人见吾公品学端正,以诚待人,意弃暗投明,就地耕耘而糊口,乞吾公代其求庶,并乞与吾公结义。公允之,即与其结为异姓兄弟。二人痛饮三日之后,吾公告辞,率兵返青,赴京交旨结案。王闻悉大悦,允于开元寺西筑舍耕耨,并以重礼赐之。数年后忽日,其人被他匪取首,侦无所缉。而后皆称其寓所曰“取头王家”云耳。(现演称“曲头王”庄)
戴家庄之来历
戴公庄系尹、马二姓所居,日二姓庄也。因吾公时到开元寺访友,识一隐士,学博知远,上识天文, 下熟地理,与吾戴公卜立茔之事。士日:“开元寺南二姓庄东小溪南岸,吉地也。北有京都可接旨意,南有土丘可日状元台。如头北足南葬之,头上有旨意盖顶,膝下有状元捧足,头枕溪岸,溪水(潦) [缭]绕,潺流不息。如卜该地立茔,甚佳也。”因而吾公任彭城卫管屯指挥后,即安眷于二姓庄。乡里人等允望吾公声望,纷纷祝贺戴公者络绎不绝。而后渐次将二姓庄称为戴公庄耳。( 现演称戴家庄)
戴家庄清真寺之来历
窃竣谱后,忆吾族自人古教迄今历有百载馀,虽有古教之名,实无礼拜传教之所,甚为遗憾。因聘鹤群公等议之,于吾庄兴建寺院,藉朝真主、传圣教。决于嘉靖甲午十三年,募款兴工建制清真寺院,熙以为自古造化之理也。古教传流此,历唐、宋、元、明,迄(古)于今,固守其旧,均熙自民庶号戴家庄设有古奠清真寺院,为伊斯兰教徒礼拜所制,教头乃穆哈默德噶辛裔之后,尹相西为吾庄教长耳。
戴家庄八郎堂庙之来历
吾庄北开元寺有一名僧,时来化募,不断交叙,深悉吾祖上原系佛门之徒,自吾高祖与缠头僧相契,悉古教高尚之意义,即弃佛门而人古教,称西域回回,修寺院、朝真主也。僧归时,吾赠舍谷物。僧感慨流涕,因将所化之财帛易为香马纸课,焚香诵经,为吾悼念祖上之先灵,使我恍悟:吾虽修族谱、建寺院,祭奠先祖,但高祖而上之先灵无所承祭。重聘鹤群公协商后,于嘉靖丁酉十六年,在吾庄后龙港河北岸筑家庙一座,藉以祭奠佛门之先灵也。
狐狸墓之来历
忽日,太祖母身患奇疾,经治不愈。吾曾祖讳利芳号亮公,赴邑禀父,未遇而返。酉时许,途中有一灯火引之,至深更而失。路旁站一白发老翁。吾亮公问其何人也,翁日:“吾乃云游者,称山人也。公行之甚急,欲何为之?”亮公日:“ 祖母身患奇疾,急报家严,未遇而返。灯火引吾至此失踪。”翁日:“尔祖母之疾乃吉兆也。”亮公惊讶曰:“吾寻医 觅药治之不愈,吾心如麻,翁何出言取笑焉?”翁日:“奇疾吾可诊之。 赠尔蜜药一丸,但需天河二龙戏水之水送之。此水可取,去吾故居古月营觅之。”翁言毕无踪。亮公不解其意。乃返里言与叔(公) [祖]信公等而知,均不详其意。赴开元寺,乞名僧解之。僧焚香祷告而后,笑曰:“可贺可贺。山人乃仙人也,古月乃胡字也。营乃墓也,此乃狐仙之墓耳。天河二龙戏水之水,乃人之上额骨壳所积之雨水,内有二蛇盘游之是也。距二姓庄东约箭地之馀,有一土丘,日古月营,可寻此水。如后于是处安居,必吉顺也。”即日,吾亮公等至该处,寻见丘旁果有天灵壳一片,内有小蛇二只逃出入穴。吾亮公等取回,合丸服下,数日疾痊愈之。而后,吾高叔祖信公与胞嫂、利元公等,奉慈严同赴是处安居耕耘。太祖母百年后,即古月营立茔安葬,而后即称狐狸殁云耳。
遗嘱
夫天地无终极,人寿若朝霜,瞬忽吾年逾花甲矣。幸尔等皆功成业就,吾甚喜悦耳。忆昔当年翰林院怀吾降生之夜,梦一巨怪,遍体麟甲,头生双角,目若铜铃,齿若利锋,张牙舞爪,扑向于吾。吾以手护之,伤吾中指,惊呼而醒。吾以为吉兆也。孰知汝自幼体弱无力,骨瘦如柴,久医不愈。每思之,废寝忘食。
夜来辗转不寐。时而摄衣久坐,时而摄履出户徘徊,实吾心疾也。日于上大夫府中赴宴,宴间畅叙,吾备叙怀吾之情,具陈所梦之景。大夫曰:“贤契勿见笑,愚冒昧直言告之。曰:以愚之见,弟之五指即弟之五子也,中指者乃弟之三子耳。故三公子久病不愈,乃预兆其不固守家园,必将远离家门,侨居他乡,其神
必安,其体必健,其丁必繁,其科必盛耳。弟之五子乃弟之体肢耳,缺一为残也,(固) [故] 而百年后必葬故土,以全弟之五指也。一无所缺为完也,完则备也,则主其人丁日繁、金榜题名耳。此所谓生而不可守家园,逝而不可离故土者也。余才疏学浅,盲必有过,望弟自鉴之。”吾曰:“仁兄尤善言指途,顿开茅塞,弟之幸也,吾必遵而。”始令怀吾赴外祖府寄居,始有此果。幸尔等深明周礼,胸怀大义,不失手足之情,和睦相亲,互让家产而不婪,吾心逸神安矣。吾书此篇,嘱尔等固守周公之礼,勿失大夫之言,吾即于九泉之下亦暝目矣。
万历丁亥十五年父谕
沧桑纪略
沧桑纪略序
羲臣戴丈,余前辈也。博学,善文艺,兼精楷法,得钟王颜柳骨格,而又变化于赵松雪、董思白之间,内坚外秀,识者珍之。值国初定鼎,后有羡其才者劝日:“以子英俊,取高科,登翰苑,诚易易事,何故伏首青衿?”笑曰:“青 衿犹明故物也,今并羽化矣,我又何求君子韪其节?”羲臣长兄长兆,有武干,崇祯顺治间保卫乡里有功,羲臣佐之,数濒于危,幸获全,盖有天焉。羲臣尝日:“余一生有三变:在淀舟中,红蓼花疏水国秋,饮酒吃鱼,醉饱酣卧。回思前之斗刘黑虎、追张歪脖,一变也。康熙癸丑,修青志,同诸文士拈毫吹墨,左经右史,酌古准今,一字不苟下,几欲以董狐自任。回思社中练勇,操刀舞棒,严作赳赳武夫,二变也。癸亥分著,谢家政,赏花钓鱼,绿树荫中听莺,黄菜畦边看蝶,大儿一弓成名,小儿一砚肄业,仓盈红粟,笥满青蚨,偉享箕畴五福。回思占圈扰攘之日,国破家破,譬之车倾险路、舟覆大洋,不知性命胡底,三变也。”嗟呼!观羲臣三变之言,可知其平生梗概矣。余安能序之?
康熙丁卯二十六年仲秋同邑后学李兰馨序