元
卑仲吉 字庆仲,滦州人。大德间为滦州节度使、金吾上将军兼授金虎符兵马都元帅。公先居间时艰,食民将豺狼,日令家人掘鳬茈以食,有货者倒囊与之。州牒令监迁安园栗,凡求者即资之,园为之空。公素与巡检许枚善。枚死,父年耄无所归。公载之家,事甚谨,及终还其葬,时人义之。及为监军,公拊案叹曰:大兵之后荐成饥僅,生人嗷嗷,没于涂炭。吾即为郡,矧可坐视其死呼?乃慨然鞭牛躬耕垅上,与百姓同劳苦,妻孥亦令蚕绩以自给。于是郡人化之,争务勤本。P53
吉巨昌 滦州人,蕴大志捐小节,与万石山卑元帅古冶杨公相友善。当癸酉之后,天降鞫讻,人罹疫疾,强凌弱、众暴寡,甚者毙于砧鼎。君慨然叹曰:若是哉!使吾属靡有子遗矣!乃与杨公暨亲邻昆弟等谋,相率萃为保五,出入相友、守望相助、疾病相扶持,赖之全活者不啻数千。P53
王仲添 栾州人,大德间为卑元师副统,服略过人。时金主南奔汴梁,燕之蕞鄙信安水军张进婴城固守,时出没杀伤俘虏,封境骚动,寝食不宁。公与士卒同甘苦,训练兵农,且耕且战,为持久之计。敌人入寇报至城下,公与都统赵简松引兵逆战小却。简松陷入敌军不得出,公顾不见,遂突入阵中,击刺所向,众皆披靡,以简松出独殿而归,虽中流矢必战罢而后取,在军中谈笑无自伐之色。戊子四月,敌人复至,公在围中以寡御众,鏖战至晚无怯懦之气,力尽而死。P53