金
1.王德元,字仲元,邢台人。举经童,既授官,又从常山周晦之学。岁壬辰,避兵来许,许人以为师,出其门者前后数十百人,经德元口授者,且老犹历历成诵。其为人堂弟敦厚,与人言必本于忠信,待朋友有礼,所与交死或久,岁时往抚其家如生存,许人化之。卒,祠于学。P44-45
1.郭宣道,字德明,邢州人。人物楚楚,有老成风。贞祐中客南阳,名士张履罢邓州观察家居,见德明爱之,招致门下,饮食教督,遂有声场屋。有诗《在中州集》。P45
1.高天锡,登进士,官翰林学士。当时文士,莫能或之先焉。P45
1.刘德渊,字道济,内丘人。生而貌古,刻苦于学,有长者风。元初就试,魁诸路。中统年,三府累徵,不就。后授翰林待制,亦不就。尝著书数万言,敷析司马公通监数百条,悉与朱子纲目合。刘太保、许曾齐雅敬之。P45-46
1.刘源濬,家贫苦学,不易其介。后擢监察御史、陕西行御史台都事。P46
1.董朴,字太初。自幼强记,师事乐舜咨、刘道济,有求道之志。至元中,用荐为陕西知法官。未几,亲老归养,召不起,命以翰林修撰仕。学者称为龙冈先生。P46
1.林起宗,内丘人。自幼力学,尝从刘因逰,得道学之旨。教授于乡,后学多宗之。著《志学指南》、《心学渊源二图》及《语孟学庸诸图》、《孝经图鲜》、《小学提拔》、《癸明鲁菴家说》等语。P46-47
1.冯制,内丘人,少有异志,博学经史,后授翰林待制。P47
1.张佐成,邢台人,谙晓天文,才识博徹,为大学士。P47
1.傅德玄,南和人。学问广博,制行清高。少举进士第,不乐就去,隐黄冠中,然非素志。年几八十,尚好学无倦。P47
1.董继昇与佐成同邑里,以翰林学士恭知政事。P47