成化万历顺德府志
朝代: | 辽宋金元 |
地市: | 邢台市 |
出处: | 万历(二) 珍藏本人物志 |
宋
1.范质,字文肃,宗城人。质生之夕,母梦神人授以五色笔。九岁能文,十三治尚书,教授生徒。后唐长兴四年,举进士,为忠武军节度推官,迁封丘令。晋天福中,宰相桑维翰深器之,奏为监察御史。及维翰出镇相州,历恭宁、晋昌二节度,皆质为从事。维翰再相,质迁主客员外郎、直史馆。岁余,召为翰林学士,加比部郎中、知制诰。汉初,加中书舍人、户部待郎。每朝廷遣使齐,诏处分事,皆合机宜。世祖问谁为此词,使者以质对,叹曰:“宰相器也。”世祖自邺起兵向开,京城扰乱,质匿民问物色,得之喜甚。时大雪,解袍衣之,令草太后诰及议迎湘阴公仪注。质仓卒撰称旨,乃白太后,为兵部侍郎、枢密副使。广顺初,拜中书侍郎、平章使兼修国史,加司徒、弘文馆大学士。质建议详定律条。六年夏,世宗北征,质病留京,赐钱百万市医药。师还,以枢密使魏仁浦为相,质与王溥并恭枢院事。世宗不豫,入受顾命。恭帝嗣位,加开府仪同三司。宋初,加兼侍中,罢恭枢密。病,太祖章其弟,赐黄金器二百两、银器千两、绢二千匹、钱二万万。后为端明殿大学士吕余庆、枢密使赵晋乞授以台司,俾伸才用,帝加纳之,进封鲁国公。二年正月,罢为太子太傅。卒,年五十四。将终,戒其子旻勿请谥,勿刻墓碑。太祖闻为悲惋,罢朝,赠中书令,赋绢五百疋、粟米各百石。P32-34
1.范旻,字贵参,质之子。十岁能文,以父任右千牛备身、太子司议郎,累迁著作佐郎。宋初为度支员外郎,判大理正事,俄知开封县。太宗时领京尹,数召与语,颇器重之。岭南平,迁知邕州,兼水陆转运使。俗好滛祀,轻医药,旻禁之,且割俸市药以给,病愈者千计。复方书刻石,民感化之。会南汉知广州宦官邓存志刧土人二万船攻州城七十余日,旻屡出亲战,矢集于匈,犹激励将卒殊死战,贼遂少却。病创日笃,坚壁固守,遣使求援。广州救兵至,围鲜军觧,壐书奖之。旻病甚,诏令有司以肩舆载归阙下。疾愈,通判镇州,有能声,赐钱二十万,迁库部员外郎。开宝中,知淮南转运使。太祖谓旻曰:“朕今委卿以方面之重,几除民隐,给军需之务,悉以便宜从事。”岁运米百余万石给京师,当时称有心计。太平兴国初,召为水部郎中。钱俶献地,以旻为考功郎中,权知两浙渚州军事。旻上言:俶在国日,徭赋繁苛,薪粟、蔬果、箕帚之属悉妆美,请悉蠲。上从之。车驾征晋阳,上书求从,召为古谏议大夫,又兼吏部选事。师还,加给事中,后贬房州司同户。有集十卷,邕官祀三卷。其后子贻孙上言,认复其官。贻孙官至主客员外郎。P34-36