泰和中,张炜为桓州刺史,奏请以盐易米,且言利害甚多,恐涉细碎,不敢尽上。诏尚书省曰:“张炜通晓人也,朕不敢缕诘,卿等详问之,毋为虚文。”寻以炜充宣差西北路军储,自言敛不及民,可以足用。大抵募商贾纵其贩易,不问所从来。奸人往往投牒,安指产业,疏邻保姓名。炜信之,多与之钱。已而亡去,即速系邻保,使之代偿,一路为之疲敝。以故旧毡罽绘絮皮革折给军士,皆弃于道而去。泰和八年,自西北路召还,荐中都判官王谦自代。谦至,尽发炜前后散失钱物以巨万计,对狱者积年。大安三年,河东兵败,军士犹曰张宣差刻我,欲倒戈杀之。[《金史•张炜传》] P218
卫绍王大安中,元兵南伐,徒单镒请徙昌、桓、抚百姓入内地。上信梁镗议,以责镒曰:“是自蹙境土也。”及元已定三州,上悔之。[《金史·卫绍王本纪》。《徒单镒传》,会河堡之败,中都戒严。镒言:“自用兵以来,彼聚而行,我散而守,以聚攻散,其败必然。不若入保大城,并力备御。昌、桓、抚三州素号富庶,人皆勇健,可以内徙,益我兵势,人畜货财,不至亡失。”平章移剌、参政梁镗曰:“如是,是自蹙境土也。”不从其言。其后竟失三州。卫绍王乃大悔日:“从丞相之言,当不至此!”] P218