阿沙不花,康里国王族。年十四,入侍世祖,赐土田,给奴隶,使居兴和之天城。世祖亲征乃颜,命以千户帅昔宝赤之众从行。及乃颜平,阿沙不花以大同、兴和两郡当车驾所经有帷台岭者,数十里无居民,请诏有司作室岭中,徙邑民百户居之,割境内昔宝赤牧地使耕种以自养,从之。阿沙不花既领昔宝赤,帝复欲尽徙兴和桃山数十村之民,以其地为昔宝赤牧地。阿沙不花固请存三干户以给鹰食,帝皆听纳。民德之,至今饮食必祭。成宗崩,安西王阿难答乘间谋继大统,阿沙不花与丞相哈剌哈孙定策立武宗,召安西王,至,执送上都,尽诛丞相阿忽台诸奸臣等。累拜平章政事,录军国重事。特进太尉,封康国公。薨,赠中书右丞相、上柱国,追封顺宁王,谥忠烈。其继室别哥伦氏,亦有至行,寡居三十年,未尝安言笑,身不服华彩。诏旌其门。[《元史•本传》]P202
王佐,字元辅,晋宁人。从父居上都,教授里巷,不与时俯仰。会贼至,仓卒不能避,为所获,欲降之。佐傲岸自如,诟贼不辍,因见害。[《元史·忠义传》] P202
屠文正,山阳人,事亲至孝。元世祖至元元年,被掳至开平,日夕思念其母,南望悲泣。因礼佛,绝荤十有一年。还至大都,居庆寿寺,号曰居士。时宋已亡,私喜可见其母,函书候之,母已没矣。居士痛不欲生,遂于大都建无量寿庵,老焉。[《说学集》] P202