口北三厅志
朝代: | 辽宋金元 |
地市: | 张家口市 |
出处: | 卷八 乡贤 |
萧蒲离不,字桵懒,魏国王之四世孙。父母早丧,鞠于祖父兀古匿。性孝悌。年十三,兀古匿卒,自以早失怙恃,复遭祖丧,哀毁逾礼,族里嘉叹。尝谓人曰:“我于亲不得终养,今谁为训?苟不自勉,何以报鞠育恩!”自是力学,于文艺无不精。乾统间,召之,不应。常与亲识游猎山水,奉养无长物仆隶,欣欣如也。累征,皆以庆辞。晚年谢绝人事,卜居抹古山,屏远荤茹,潜心佛书,延有道者谈论弥古。人问所得何如,但曰:“有深乐!惟觉六凿不相攘,余无知者。”一日,易服,无疾而逝。[《辽史•卓行传》]P190
耶律敌鲁,字撒不椀,五院部人。精于医,察形色即知病原。虽不胗候,有十全功。累官至节度使。初,枢密使耶律斜轸妻有沈痾,医不能治。敌鲁视之曰:“心有畜热,非药石所及,当以意疗。因其聩,聒之使狂,用泄其毒则可。”于是令大击钲鼓于前。翌日果狂,叫呼怒骂,力极而止,遂愈。治法多此类,人莫能测。年八十卒。[《辽史•方技传》] P190