【元】
贺仁杰,字宽甫,京兆鄠人。从世祖征讨,累功为合州安抚使。至元十七年,上都留守阙,宰相拟廷臣以十数,皆不纳,帝顾仁杰曰:“无以易卿者。”特授正议大夫、上都留守,兼本路总管、开平府尹。累加荣禄大夫、中书右丞,留守如故。尚书省立,桑哥用事奏上都留守司钱谷多失实。召留守忽刺忽耳及仁杰廷辦,仁杰曰:“臣,汉人,不能禁吏戢奸,致钱谷多耗伤,臣之罪。”忽刺忽耳曰:“臣为长,印在臣手,事未有不关白而能行者,臣之罪。”帝曰:“以爵让人者有之,未有争引咎归己者。”置勿问。仁杰在官五十余年,为留守者居半。车驾春秋行幸,出入供亿,未尝致上怒。大德九年,年七十二,请老,拜光禄大夫、平章政事,商议陕西行中书省事。以子胜袭上都留守、虎贲亲军都指挥使。卒,赠仪同三司、太保、上柱国,追封雍国公,谥忠贞。延祐六年,加赠太师,追封奉元王。[《元史•本传》] P183