上谕大学士严嵩等曰:自博入,朕每虑边务,今秋恐有扰者。其语博,早定策以遏之。于是兵部尚书杨博上守御机宜略曰:今之九边,大率以蓟镇为重,盖腹心既安,四肢自无可虑。今虏止是永邵保兀慎摆腰三部,兵寇大同镇川堡,而其酋俺答黄台吉把都儿及土蛮等潜形不露,窃恐其谋窥蓟镇。伏承宸虑,臣谨以六事献:一请先敕边臣逐大同之寇,坚壁清野以固其守,设伏出奇以挫其锋,分精兵以捣其巢,简恶少以邀其马,使贼不得近蓟镇;一御贼必先独石哨探,所谓蓟镇得(情),独石得其形也,宜令宣大边臣侦实,驰报豫备之于黄花、古北等处;一蓟镇各区兵备官、一切兵粮事宜悉听其区处督抚官,不得遥制,仍定拟赏罚以励人心;一昌平、居庸、黄花镇三区,与宣府、怀来、隆庆、永宁四海冶相为唇齿,宣大总督每当秋近,移驻怀来,正为南山之备。但事在两镇,未免自分彼此,宜令相机策应,但使虏马不能入关,即为首功;一蓟镇主客兵粮屡称缺乏,宜即时给发;一燕河冷口一带,逼近辽东,督抚官隔远,调度不及。宜责之辽东兵将,闻警星驰赴援,不必俟调。疏入,上以所奏事宜悉允施行,令户部亟发主客兵粮毋误。于是户部奏请于年例外,加发饷金四万两。得旨,边臣不许妄侵,必节爱实用。