初大同马市甫毕,随有虏骑犯左卫者。侍郎史道遣使诰虏,则为中国妖逆萧芹乔源等实诱致之。芹、源皆持白莲教邪术出入虏地为奸,其党无虑百十人散处诸营帐,恐虏与中国通,为己不利,乃贿俺答左右,言芹等有术,咒人人死,喝城城颓。俺答为所恐动,于是道密踪迹。白莲教诸妖张攀隆等五千余人执之,并执芹、源等妻子,索芹、源于虏。虏请试芹、源使喝城,不效则执,以与我脱脱告通事曰:某日将自右卫以千骑随芹等入试喝城,毋敢掠也。会有旨,命道遍历延宁经理市事。道以其事闻因言:俺酋前赴市甚恭,中怵于邪党,臣计料此虏虽未可要其所终,而调停曲处得宜,尚可挽之,以就我笼络。且虏酋惟俺答为雄,其分住宣府境外,把都庆爱等五部皆其亲枝。子弟一有扇动,即为门庭燃眉之灾,视吉囊三子散处河西僻隔者不可同语。故今之制驭诸夷,要在此一酋而已。臣多方操纵,已得要领。虏虽惑于畏死,未即执送芹等,然妖术罔验,端可计日而俟。臣今奉命西行,窃虑此中事机未定,乞敕当事诸臣毋泥常法,亦不得执以目前虏情小小出入,锱铢相较,因而坐失大机。务忧深计远,圆融通变,覊致俺酋恭顺之心,后亦犹昨,然后马市不为无益耳。其前项妖逆,务百方购取,无使留滞虏中,以养后患。咸宁侯仇鸾复言:虏素多诈,每入寇,常蓄谋不发,突出不意,岂肯吐露真情,使我知备?恐声东犯西,别有狡谋。战守之备,所当加慎。且原议开市,以宣大切近京师,不得已用为覊縻之术。延宁遥远,虏情逆顺,不足为轻重。宜仍留史道于宣大,令一意取置边情,用终前绩萧芹等。虏恡不肯发,宜重为赏格,缚芹、源献者,予百金。余三十金,彼其术既不验而虏又为利是图,亦可以刬除妖氛,永绝祸本。会虏果犯右卫,总督侍郎苏祐以闻诏,俱下兵部议覆。虏入,当以战守责诸将,史道宜留宣大。计处虏情,其妖人萧芹等宜用鸾所拟,赏格悬购。诏悉,允行。