总督宣大左都御史翁万达奏:宣大两镇即令修边,军壮且十余万人,赤身为役,布满山谷。防护之兵多则钱粮不继,少则侵扰可虞。近虏酋俺答把都久驻大边、威宁、海子一带,套虏吉囊一枝亦复移营东渡,声势重大,兹复遣使求贡,似有所挟。即当斩其来使,昭我国威。第以费防之故,未可遽启兵端,姑善省谕。因遣间谍,行吾机权,务得其情,预为之备,待有可乘之会,然后一举,斯为万全。但遣谍行间,与交通往来事相远,而迹则相似。故蓄逡巡之虑者,鲜应变之谋。执疑似之形者,启吠声之误。此边臣之所以自失而机事之所以难投也。要之禁例必严,间谍不废,苟可济事,遑恤有他。唯圣明曲垂鉴,察至于宣大山西,抚臣俱宜亲赴边城适中去处驻劄,综理无得久驻,省镇致有他虞,请行申饬。部覆万达言,悉是三镇抚臣,责令亟赴边镇,其乘间遣谍,听其随机应用,臣等亦难从中遥制。得旨,防秋在期,修筑未毕,正宜严为警备,其令诸抚臣俱诣边悉心经略,毋许偷安。是时俺答诸酋与小王子有郤,小王子欲寇辽东,俺酋以其谋来告,请得与中国夹攻之,且以此立信。边臣以虏势既重而情复恳切,恐事机一失且速后祸,又以屡奉严旨,不敢輙为请求,故借摧抚臣赴镇为词,而详言其事如此。