《新唐书》卷211《藩镇镇冀·王廷凑附王镕传》
朝代: | 隋唐五代 |
地市: | 邯郸市 |
出处: | 欧阳修、宋祁:《新唐书》卷211《藩镇镇冀·王廷凑附王镕传》,北京:中华书局,1975年,第5965—5966页。 |
标签: | 邺、道士 |
文献题解:《新唐书》北宋欧阳修、宋祁撰,凡本纪10卷、志50卷、表15卷、列传150卷,凡225卷,记唐代290年历史。多据《旧唐书》而改作补充,并采金石铭刻等,颇详于唐后期史事。与《旧唐书》互有长短,为研究有唐一代历史的基本典籍。
史料摘抄:始,廷凑贱微时,邺有道士为卜,得《乾之坤》,曰:“君将有土。”及得镇,迎事甚谨。复问寿几何?子孙几何?答曰:“公三十年后,当有二王。”已而廷凑立十三年死,盖廋文也,景崇、镕皆王。廷凑尝使至河阳,醉寝于路,有过其所者视之曰:“非常人也!”从者以告廷凑,驰及之,问其故,曰:“吾见君鼻之息,左若龙,右若虎,子孙当王百年。家有大树,覆及堂,公兴矣。”及害弘正,而树适庇寝。自廷凑讫镕,凡百年。
按语:王廷凑为回鹘人,其得立为成德节度使是借助军乱,根基并不巩固。为了塑造其得立的合法性,编造出以上神异故事。