《新唐书·藩镇镇冀·李宝臣传》
朝代: | 隋唐五代 |
地市: | 保定市 |
出处: | 欧阳修、宋祁:《新唐书》卷211《藩镇镇冀·李宝臣传》,北京:中华书局,1975年,第 5947页。 |
标签: | 田承嗣、范阳、朱滔 |
文献题解:《新唐书》北宋欧阳修、宋祁撰,凡本纪10卷、志50卷、表15卷、列传150卷,凡225卷,记唐代290年历史。多据《旧唐书》而改作补充,并采金石铭刻等,颇详于唐后期史事。与《旧唐书》互有长短,为研究有唐一代历史的基本典籍。
史料摘抄:先是,承嗣知宝臣少长范阳,心常欲得之。乃勒石若谶者瘗之境,教望气者云有玉气。宝臣掘得之,文曰:“二帝同功势万全,将田作伴入幽燕。”“帝”谓宝臣与正已为二。而阴使客说曰:“公与滔共攻沧,即有功,利归天子,公于何赖?诚能赦承嗣罪,请奉沧州入诸赵,愿取范阳以报。公以骑前驱,承嗣以兵卒从,此万全势也。”宝臣喜得沧州,又见语与谶会,遂阴交承嗣而图幽州,承嗣陈兵出次以自验。宝臣谬谓滔使曰:“吾闻朱公貌若神,愿绘而观可乎?”滔即图以示之。宝臣置图射堂,大会诸将,熟视曰:“信神人也!”密选精卒二千,夜驰三百里欲劫滔,戒曰:“取彼貌若射堂者。”时二军不相虞,忽闻变,滔大骇,战瓦桥,败,衣佗服得脱,禽类滔者以归承嗣。承嗣知衅成,还军入堡,使人谢宝臣曰:“河内方有警,未暇从公。石谶,吾戏为耳!”宝臣惭而还。俄进封陇西郡王,又拜同中书门下平章事。德宗立,拜司空。
按语:魏博节度使田承嗣利用李宝臣的野心,成功地分化了成德与幽州的关系,表现出河北藩镇之间关系的复杂性。