《新唐书·藩镇魏博·田承嗣附田悦传》
朝代: | 隋唐五代 |
地市: | 邯郸市 |
出处: | 欧阳修、宋祁:《新唐书》卷210《藩镇魏博·田承嗣附田悦传》,北京:中华书局,1975年,第 5930-5932页。 |
标签: | 朱滔、王武俊、许士则 |
文献题解:《新唐书》北宋欧阳修、宋祁撰,凡本纪10卷、志50卷、表15卷、列传150卷,凡225卷,记唐代290年历史。多据《旧唐书》而改作补充,并采金石铭刻等,颇详于唐后期史事。与《旧唐书》互有长短,为研究有唐一代历史的基本典籍。
史料摘抄:兴元元年,滔自将兵欲南度河助泚,使王郅见悦计事曰:“顷大王在重围,孤与赵刻日赴王难以全魏、贝。今秦帝已据关中,孤以步十万与回纥趋东都相应接,王能从孤济河,合势以取大梁,孤得西收巩、陕,与秦兵会,天下可定也。则王与赵王永无南虑,为唇齿之国,幸速计之。”是时,悦闻天子已赦罪,复官爵,心不欲行,重遽绝滔,阳遣薛有伦报滔如约。滔大喜,复使舍人李琯申固所言,悦犹豫,许士则谏曰:“冀王勇决权略,一世之雄也,杀怀仙,屠希彩,訹兄使如京师而夺之权,有恩者诛,同谋者覆,彼心腹渠可量哉?今大王之亲不加泚,勇不加怀仙、希彩也,而念恩不已,拘挛匹夫义,出且见禽。彼得魏博,北联幽蓟,南入梁、郑,而与泚合,其理然也。大王不如伪许出迎,遣州县具牛酒,至则以事自解,不可顾恩取祸也。”悦然之。先是,武俊阴约悦背滔,使相望。及闻滔要悦西,使田秀驰说悦曰:“闻大王欲从滔度河,为泚掎角,非也。方泚未盗京师时,滔为列国,且自高,如得东都,与泚连祸,兵多势张,返制于竖子乎?今日天子复官赦罪,乃王臣,岂舍天子而北面滔、泚耶!愿大王闭垒不出,武俊须昭义军出,为王讨之。”悦因秀还,具道其谋,而遣曾穆报滔。滔喜,自河间悉师而南,逾贝州,次济河,使人报悦,悦不至。进屯永济,使王郅等督之曰:“王约出馆陶与大王会,乃济河。”悦良久曰:“始约从王,今举军持悦曰:‘魏比困侵掠,供似屈竭。’以悦日拊循,犹恐人且携间,一日去城邑,朝出夕变,且何归?不然,悦不敢背约。今遣孟希祐悉兵五千助王。”因使其属裴抗、卢南史报命。滔怒骂曰:“逆虏前日求救,许我贝州,我不取;尊我为天子,我与同为王;教我远来而不出。是贼不击,尚何诛?”乃囚抗等,使马实取数县,已而释抗还之。悦兵不敢出,遂围贝州。滔取武城,通德、棣,供军馈,尽囚诸县官吏,唯清阳不下,滔围之。实拔清平,杀五百人,俘男女赀财去。
按语:由于唐德宗下罪己诏,赦免河北诸镇,加之河北诸镇间亦互相猜忌,河北诸镇间联盟开始破裂。