《旧唐书·李可举传》
朝代: | 隋唐五代 |
地市: | 石家庄市 |
出处: | 刘昫等:《旧唐书》卷180《李可举传》,北京:中华书局,1975年,第4681页。 |
标签: | 李克用、王处存、赫连铎 |
文献题解:《旧唐书》为记载唐代历史的纪传体史书,五代刘昫等撰。200卷,其中本纪20卷、志30卷、列传150卷。保存了大量原始文献,是研究唐代历史的基本典籍。
史料摘抄:中和末,以太原李克用兵势方盛,与定州王处存密相缔结。可举虑其窥伺山东,终为己患,遂遣使构云中赫连铎乘其背,则与镇州合谋举兵,兼言易、定是燕、赵之余,云得其地则正其疆理而分之。时可举遣将李全忠攻易州。有次将刘仁恭者,多权数,攻之弥月不下,乃穴地道以入其城,既下易州,士卒稍骄。王处存引轻军三千,以羊皮蒙之,夜伏于城外,仍别于间道以骑士伺之。燕军望见,谓之群羊,争趋焉。处存乘其无部伍,一击大败之,寻复其城。全忠遁归,惧可举罪之,收其余众,反攻幽州。可举危急,收集其族,登楼自燔而死。
按语:唐末,诸藩镇势力发生重组。幽州与成德等镇联合以对抗河东、易定等镇。李全忠进攻易州兵败,反攻幽州,李可举自焚而死。此材料反映了诸镇间合纵连横的错综复杂的关系。