《旧唐书·杨志诚传》
朝代: | 隋唐五代 |
地市: | 保定市 |
出处: | 刘昫等:《旧唐书》卷180《杨志诚传》,北京:中华书局,1975年,第4675—4676页。 |
标签: | 李载义、牛僧孺、范阳 |
文献题解:《旧唐书》为记载唐代历史的纪传体史书,五代刘昫等撰。200卷,其中本纪20卷、志30卷、列传150卷。保存了大量原始文献,是研究唐代历史的基本典籍。
史料摘抄:杨志诚,大和五年为幽州后院副兵马使,事李载义。时朝廷赐载义德政碑文,载义延中使击鞠,志诚亦与焉,遂于鞠场叫呼谋乱,载义奔于易州,志诚乃为本道马步都知兵马使。文宗闻之惊,急召宰臣。时牛僧孺先至,上谓曰:“幽州今日之事可奈何?”僧孺曰:“此不足烦圣虑,臣被召疾趋气促,容臣稍缓息以对。”上良久曰:“卿以为不足忧,何也?”僧孺对曰:“陛下以范阳得失系国家休戚耶?且自安、史之后,范阳非国家所有。前时刘总向化,以土地归阙,朝廷约用钱八十万贯,而未尝得范阳尺布斗粟上供天府,则今日志诚之得,犹前日载义之得也。陛下但因而抚之,亦事之宜也。且范阳国家所赖者,以其北捍突厥,不令南寇。今若假志诚节钺,惜其土地,必自为力。则爪牙之用,固不计于逆顺。臣固曰不足烦圣虑。”
按语:幽州镇发生叛乱,节度使李载义被部将杨志诚所逐。宰臣牛僧孺认为范阳(即幽州)之得失非系国家休戚,不必干涉其内部帅位更迭,只要其能防御北边少数民族入侵即可。这反映了唐后期唐廷对河北藩镇的消极无为政策。