《旧唐书·王武俊传》
朝代: | 隋唐五代 |
地市: | 石家庄市 |
出处: | 刘昫等:《旧唐书》卷142《王武俊传》,北京:中华书局,1975年,第3874-3875页。 |
标签: | 李抱真、贾林、朱滔 |
文献题解:《旧唐书》为记载唐代历史的纪传体史书,五代刘昫等撰。200卷,其中本纪20卷、志30卷、列传150卷。保存了大量原始文献,是研究唐代历史的基本典籍。
史料摘抄:(建中四年)十月,泾原兵犯阙,上幸奉天。京师问至,诸将退军。李抱真将还潞泽,田悦说武俊与朱滔袭击之。贾林复说武俊曰:“今退军前辎重,后锐师,人心固一,不可图也。且胜而得地,则利归魏博;丧师,即成德大伤。大夫本部易、定、沧、赵四州,何不先复故地?”武俊遂北马首,背田悦约。贾林复说武俊曰:“大夫冀邦豪族,不合谋据中华。且滔心幽险,王室强即藉大夫援之,卑即思有并吞。且河朔无冀国,唯赵、魏、燕耳。今朱滔称冀,则窥大夫冀州,其兆已形矣。若滔力制山东,大夫须整臣礼,不从,即为所攻夺,此时臣滔乎?”武俊投袂作色曰:“二百年宗社,我尚不能臣,谁能臣田舍汉!”由此计定,遂南修好抱真,西连盟马燧。
按语:泾原之乱发生后,唐神策军和河东等镇大军离开河北,西上勤王,河北局势大变。贾林对王武俊晓以利害,从而分化了王武俊与朱滔、田悦的反唐联盟。